Verslagen 2023

Verslag STAG-rit: Nazomer 2023 van zaterdag 2 september 2023.

Verslag van voorrijder Tim Moll, 25 jaar predikant van de Julianakerk.

Fietsen leer je meestal op jonge leeftijd. Dat deed ik ook. Toch moest ik het op zaterdag 2 september 2023 weer opnieuw leren. Wat was het geval? Piet van der Lans had me benaderd om een keer mee te doen met de STAG-tocht (Stichting Tandem Activiteiten Gehandicapten). Indertijd was het initiatief genomen door onder andere Albert Bosveld om het mogelijk te maken voor mensen met een visuele beperking te fietsen op een tandem. Daarbij zijn dan wel voorrijders nodig die ogen hebben voor twee.

Op het verzoek om mee te doen had ik voorzichtig gereageerd. Want als ik alleen fiets ben ik -eerlijk is eerlijk- een nonchalante rijder. Om daar dan ook een medefietser op de tandem aan te wagen, dat is nogal wat. “Zet me maar op de reservelijst,” zei ik en hoopte dat ik daarop zou blijven staan. Nee, dus. Want een paar dagen voor 2 september bleken er voorrijders te kort. Daardoor moesten er uiteindelijk een aantal mensen met een visuele beperking teleurgesteld worden. Voor hen geen fietstocht door de Bollenstreek. Treurig. Dat maakte dat ik besloot om toch mee te doen en meldde me op zaterdag bij de Julianakerk. Daar was het al een drukte van belang. Het gaat namelijk niet alleen om het fietsen. Maar het is ook een sociaal gebeuren waarin ontmoeting belangrijk is. Zenuwachtig stond ik bij ‘mijn’ tandem, niet zo goed wetende wat te doen. Gelukkig was Greet er. Zij ziet vanaf haar geboorte slecht en fietst al jaren mee als achterrijder. Zij gaf mij, terwijl wij een rondje rondom de kerk deden, instructies. Hoe gezamenlijk op- en afstappen, ruimte voor het bochten nemen, hindernissen benoemen, enzovoort. Dat hielp me over de drempel heen. Toen zij de rest van de dag achter mij zat had ik zoveel ruggensteun, dat de spanning gaandeweg verdween.

De tocht begon. Herkenbaar aan de groene hesjes vormden we een lange stoet. Goed om te merken dat andere weggebruikers daar meestal rekening mee hielden. We reden via Voorhout en hadden een kort onderhoud bij donateur Kringloop Herenstraat 63. Vervolgens via Noordwijk, Katwijk, Zoeterwoude, Leiderdorp, Leiden en Warmond weer naar huis. Een aantal keren hielden we halt voor een consumptie en sanitaire stop. Na zestig kilometer waren we – zonder ongelukken – weer thuis. Een gezamenlijke warme maaltijd vormde de afsluiting van een heerlijke dag.

‘Moe maar voldaan’ ( zo heet dat) kwam ik thuis en besloot om vaker mee te doen. Stilletjes hoop ik dat Greet met haar aanwijzingen en verhalen weer achterop zit. Want, dat is tenminste mijn ervaring, zonder de ‘achterrijder’ is de ‘voorrijder’ nergens.

Met ongeveer twintig tandems wordt er zeven keer per jaar in de Bollenstreek gereden. Dat gaat niet vanzelf….! Om de mensen met een visuele beperking niet vaker teleur te stellen zijn voorrijders nodig. Er zijn geen hoge eisen, alleen dat je kan fietsen en er plezier in hebt. Dus komen heel veel mensen daar voor in aanmerking. Jij dus ook?! Probeer het een keertje dan weet je of het wat voor je is.

Meer informatie hierover vind je op de website van de STAG: stagsassenheim.nl

Of neem contact op via stagtandem@outlook.com

Tim Moll, voorrijder.


 

Verslag STAG-Toerrit 100 van zaterdag 15 juli 2023.

Een experiment.
Voor het eerst een rit van rond de honderd met de meest snelle tandems. Het zijn er zes. Niet verzamelen in ons vertrouwde kerkzaaltje. Deze dag is alles anders. Wiko verpakkingen het bedrijf van Jacques, is ons start en eindpunt. 65.000 artikelen. Die man pakt echt alles wat je kan inpakken in. Grote kans dat je in de plaatselijke snack bar je patatje in één van zijn circulaire bakjes opgediend krijgt. Na de koffie, als de pendule half elf heeft getikt, van start. En meteen knallen. Straf temppotje mensen. Denk toch wel gemiddeld 20 kilometer uur. Heen windje mee en na een kilometer of zeven even rust bij de openstaande brug van Leimuiden. Daarna nog even een kort stoppie rond kilometer 20 voor de deur van Albert Heijn in Nieuw Veen. Vervolgens pompen we langs ongeveer de kromme Mijdrecht, in de schaduw van Harmelle en langs Kockenge op het einddoel af, het mooie kasteeldorp Haarzuilens. Constante snelheid. Dus: naar achteren doorroepen: haakse bocht links, auto tegen, licht groen, plassend paard links, enz. Rond zo ongeveer kilometertje 47 de lunch. Tomatensoep en een broodje kroket. Verwennerij dus, omdat het de eerste honderd kilometer rit van de Stag is. Het zonnetje doet intussen haar best. Dus doet de oude dorpspomp goede zaken en vult onze bidonnetjes met heerlijk koud Utrechts Rein water. Hard nodig want in één keer racen we terug naar Sassenheim. Gewoon even bijna vijftig kilometer vooruit. met de laatste vijftien een hard windje pal tegen met regen die onweer aankondigt dat er niet komt. Beukenlangs dat verrekte stuk ringvaart en langs de A44. Ik had geloof ik toch nog even een stop nodig gehad. Zat er op het laatst een beetje doorheen. Moest tempo iets verlagen. Maar ja er reed dan ook een fiets met trapondersteuning en een batterij in de kont voorop. En wij er maar achteraan beuken. Maar volhouden en dus het einddoel eindelijk in zicht. Het plaatselijke hotel van Sassenheim. Voor een afsluitend drankje. Voordat we ons daarna bij de verpakkingen weer reisvaardig maken voor de terugreis huiswaarts.

Stag bestuur dank voor de organisatie. Een heerlijke fietsdag en een mooie route. En leent zich voor herhaling. Absoluut. Wie van een lekker stukkie fietsen houdt, schrijft u volgende keer in. Op 2 september zien we elkaar weer, maar dan voor de vertrouwde formule vanaf het huis Gods en met wijn en diner na afloop. En iets minder ver dat ook.

Lex hendriksen, achterrijder.


Verslag STAG-rit: De Lente Lonkt van zaterdag 18 maart 2023.

‘De Lente Lonkt’, de naam van deze eerste tocht dit jaar. En inderdaad dat deed ze. Het bleek Stag-weer. En precies bij dat ene buitje waar maart opeens toch nog zijn staart beroerde, zaten wij net bij ‘Roos en Radijs’ warmpjes in de kas te lunchen. De voorspelde verdere regen kwam er pas in de avond. Maar dan ook meteen goed en met van die vette druppels. Maar toen zaten wij al hoog en droog aan ons diner. Nee, tijdens de tocht liet het zonnetje, pril nog, zich zien. De jassen konden uit. Ook de mooie goudkleurige jas van Greet. Waar ik voor de start nog had mogen voelen dat deze toch echt tot net onder de knie reikte. En dank Peter dat die van mij bij jou onder de snelbinder kon, want die ontbeerden Hans en ik bij onze tandem.

Na de koffie, met mergpijp kokos- of gevulde koek, want Frieda is jarig en trakteert, gaan we om 11.00 uur op pad. Op weg voor een tocht door de Haarlemmermeer, met op de heenweg vaak de Ringvaart rechts van ons. Over de brug, en niet met die scherpe bocht rechts omlaag zoals Hans en ik voorop in in de stoet dachten. Nee nog even recht zo die gaat zoals de andere veertien tandems doen. Knooppuntjes 4, 5 en 6 volgen. Geen punt, want met onze Santos-tandem waren we weer snel voorop in de stoet. En dan langs de Kaag, voorbij het pontje naar Kaag eiland richting Oude Wetering via de nieuwe brug bij Nieuwe Wetering. Niet meer de oude draaibrug, want daar paste de witwas jachten van de firma Van Lent, niet meer doorheen. Dus betaalde dit groot kapitaal mee aan de nieuwe verbinding. Bij Leimuiderbrug, nog net niet op het oude land, de lunch. Zoals al gezegd in de kwekerij, met horeca kas.

Ook op de weg tekenen van het naderend voorjaar. Op de Ringvaart nog slechts een enkel bootje, maar de heren wielrenners met beginnend buikje hangend over de strakke wielrijdersbroek, kwamen alweer massaal in peloton langs gescheurd. En ook de motorfiets lijkt weer uit de stalling bevrijd te zijn. Nu nog langs de weg dikke schapen, maar bij onze volgende tocht op 15 april zijn ze vast weer dun en staan ze met hun kroost in de wei. Dan staan ook de bollen in bloei, waarvan nu al het begin zichtbaar is. En, jazeker, is de Keukenhof, waar we ook langs zijn gefietst, open. De lente komt er aan.

Als onze accu weer opgeladen is gaat het voorwaarts richting Hoofddorp. Althans wij. Niet onze Piet, want zijn accu was juist leeg. Bedoel uiteraard die van het busje, want Piet zelf heeft zoveel energie, die blijft altijd wel aan staan. Busje wenste niet meer te starten. Even dus geen volg- en bezemwagen, zodat de altijd parate Marjan moest worden opgepiept toen onderweg even wat assistentie nodig bleek. Piet wil het er niet meer over hebben en gelukkig waren hij en zijn bus weer helemaal paraat bij de ‘Katholieke Werkende Jongeren’ in Hillegom, onze tweede pauzeplek.

Wij waren intussen door de Haarlemmermeerse akkers, dwars door Hoofddorp Zuid en richting Nieuw Vennep gereden. Met afslag Beinsdorp, weer over de Ringvaart en dan Hillegom, naar het gebouwtje dus van de KWJ. Nu een soort buurthuis, maar ooit ontstaan om de goed katholieke jeugd de zegeningen van een arbeidzaam en godsvruchtig leven eigen te maken. Daarna het laatste stuk recht zo die gaat terug naar de basis , langs de Herenweg, ofwel de n208. Wat een drukke route toch. Toch maar die nieuwe Duinpolderweg aanleggen? Vervolgens dwars door Lisse, waar onze Hans, mijn voorrijder van vandaag, geboren is. Daarna was het eigenlijk nog maar een klein stukkie en Sassenheim City duikt alweer op. Door de winkelstraat, waar je op de zondag een kanon kan afschieten, maar nu een gezellige zaterdagmiddag reuring is. En eenmaal de fietsen gestald, natuurlijk en wijntje of biertje, voordat de bel voor het diner geluid wordt. Met nasi, kroepoek, hete bonen en een vruchten toetje. En vegetariërs eerst.

Het was weer een geweldige dag en dat belooft natuurlijk het nodige voor het vervolg van dit jaar. En dat is er alweer op zaterdag 15 april. Dan de tweede tocht en laten we hopen dat dan de weergoden net als nu ons goed gezind zijn.

Lex Hendriksen, achterrijder.